Nederlanders hebben daar een talent voor. We hebben het hier over scheldwoorden. Je hoort ze regelmatig in verschillende situaties, zowel in het Nederlands, Engels als zelfs Marokkaans.
Maar welke scheldwoorden worden er vaak gebruikt? In dit artikel bespreken we veelgehoorde Marokkaanse scheldwoorden. Daarnaast geven we wat informatie over hoe deze woorden in het Nederlandse taalgebruik terecht zijn gekomen.
Marokkaanse scheldwoorden
Hoewel we het gebruik van deze woorden niet willen aanmoedigen, vermelden we wel de meest gehoorde scheldwoorden. Dit is puur voor informatie. Stel je voor, je loopt op straat en iemand gooit zo’n woord naar je hoofd, dan weet je tenminste wat het betekent.
- Kech of Kahba: betekent zoiets als ‘hoer’. Dit woord wordt niet gewaardeerd als je het tegen een vrouw gebruikt. Kech is wat meer gangbaar dan kahba.
- Abu Tagna: de vrije vertaling komt neer op ‘vader van de anus’. Vooral tegen je vader wil je dit woord vermijden.
- 3ainy: ‘hond’ of ‘vieze hond’ wordt soms naar iemand geroepen als diegene zich niet correct gedraagt.
- Zemmel of zemel: staat in het Nederlands bekend als ‘flikker’ of ‘homo’. Dit woord wordt vaak als verwijzing gebruikt. Het is belangrijk om te weten dat het nooit acceptabel is om iemand uit te schelden vanwege zijn seksuele geaardheid.
- Ibe3esh: betekent letterlijk ‘schaap’, maar wordt gebruikt als scheldwoord voor politiemensen.
- 3azi: ‘neger’ of ‘zwarte’ wordt in de Marokkaanse cultuur op deze manier aangeduid. We geven echter de voorkeur aan het gebruik van ‘mensen van kleur’. Huidskleur is geen basis om iemand op af te rekenen.
- Zaqouf of zokof: betekent ook ‘homo’. Tegenwoordig wordt dit woord voornamelijk door jongeren gebruikt.
- Din mok: ‘je moeder’ is een scheldwoord dat we ook regelmatig in het Nederlands horen. Vanwege de sterke familiebanden in de Marokkaanse cultuur is dit woord ongepast.
Hoewel deze woorden soms gebruikt worden, willen we benadrukken dat schelden geen goede optie is. Het is beter dan geweld, maar het kan nog steeds aanzienlijke (mentale) schade toebrengen aan een persoon.
Marokkaans-Nederlands
Het integreren van Marokkaanse woorden in de Nederlandse taal beperkt zich niet alleen tot het fenomeen van verengelsing. Het is een proces dat al enige tijd aan de gang is. Dit is het gevolg van de groeiende culturele diversiteit in Nederland en het toenemende aantal Marokkaanse Nederlanders. Eigenlijk is het beter om te spreken van de integratie van het Arabisch, aangezien “Marokkaans” geen op zichzelf staande taal is.
Hoewel we voor het gemak het gebruik van “Marokkaanse woorden” hanteren, bedoelen we eigenlijk woorden met Marokkaanse invloeden. Sommige van deze woorden zijn al gemeengoed geworden in de Nederlandse taal. Denk bijvoorbeeld aan woorden zoals couscous en tajine, die inmiddels in veel Nederlandse huishoudens bekend zijn. Andere woorden, zoals “medina” en “ewa”, worden ook steeds vaker gebruikt.
Er zijn verschillende meningen over het integreren van Marokkaanse woorden in de Nederlandse taal. Sommige mensen zien het als een positieve ontwikkeling die culturele diversiteit en integratie bevordert. Anderen hebben een kritischere kijk en vinden dat er duidelijke grenzen moeten zijn tussen het Nederlands en andere talen. De Nederlandse taal en cultuur verkeren al in een kritieke fase, dus de vraag rijst: Hoe beschermen we de Nederlandse cultuur?
Aan de andere kant betekent het integreren van Marokkaanse woorden in de Nederlandse taal niet dat Marokkaanse Nederlanders hun eigen taal of cultuur moeten opgeven. Integendeel, het is juist een manier om hun taal en cultuur te behouden en te tonen aan de rest van de samenleving. Bovendien is het een natuurlijk proces van taalverandering dat al eeuwenlang plaatsvindt en zal blijven plaatsvinden.
Immigratie
- Je vraagt je wellicht af hoe het komt dat de Marokkaanse cultuur zo’n grote invloed heeft gekregen in Nederland. In het volgende overzicht geven we een korte geschiedenisles om deze vraag te beantwoorden.
- In de jaren 60 werden Nederlandse bedrijven actief in het werven van Marokkaanse gastarbeiders voor sectoren zoals de industrie, bouw, en landbouw.
- Het wervingsakkoord tussen Marokko en Nederland werd in 1969 ondertekend, waarmee de officiële regeling voor het werven van Marokkaanse arbeiders werd vastgelegd. Dit akkoord was van kracht tot en met 1973.
- Veel van deze arbeiders hebben zich permanent gevestigd in Nederland, en sommigen hebben hun families laten overkomen om bij hen te zijn.
De economische recessie in de jaren 70 zorgde voor een afname in de vraag naar arbeiders, waardoor een aantal Marokkaanse gastarbeiders hun baan verloor. Desondanks was de werkloosheid nog redelijk beheersbaar.
In de jaren 80 en 90 kwamen er meer Marokkaanse migranten naar Nederland, voornamelijk als gevolg van gezinshereniging en gezinsvorming. Sommige Marokkaanse migranten waren ook vluchtelingen vanwege politieke conflicten in Marokko. Tegenwoordig vormen Marokkaanse Nederlanders een van de grootste migrantengroepen in Nederland, met naar schatting zo’n 400.000 mensen.
Daarnaast is het belangrijk op te merken dat bepaalde generaties al zo ver geïntegreerd zijn dat de recentste generaties al een Nederlands paspoort hebben verkregen. Zij worden niet langer als immigranten beschouwd, maar behouden wel aspecten van de Marokkaanse cultuur. Daarom is het onwaarschijnlijk dat bepaalde aspecten van de Marokkaanse cultuur, waaronder het gebruik van Marokkaanse scheldwoorden, volledig zullen verdwijnen.
Afsluiting
Hoewel we het gebruik van beledigende taal niet willen aanmoedigen, is het wel interessant om de oorsprong ervan te onderzoeken. In het geval van scheldwoorden die uit Marokko afkomstig zijn, kunnen we vaak de relatie leggen met de integratie van deze cultuur in Nederland. Door de aanzienlijke immigratie in de tweede helft van de vorige eeuw worden steeds meer aspecten van de Marokkaanse cultuur waargenomen. Het lijkt erop dat dit ook nog geruime tijd zal voortduren, aangezien deze bevolkingsgroep inmiddels bijna onmisbaar is geworden. Nederland staat bekend als een vrij land waar iedereen welkom is.